Saturday, June 27, 2015

you can call me...Al..

ClassicTracks_03-0510
Έτυχε να βρίσκεται εκεί όταν ο Μπόμπ Ντύλαν ηχογραφούσε το Highway 61 Revisited στα Columbia Studios του Manhattan στα 1965 κι όταν ο παραγωγός δεν κοιτούσε έκατσε στο Hammond κι έπαιξε το σόλο του like a rolling stone ή απλά είχε κι αυτός μια σημαντική συνεισφορά σε αυτό που αποκαλείται μουσικός δαρβινισμός όταν ανακάλυψε μια μπάντα των μπαρ με ένα απίστευτα δύσκολο στην εκφορά όνομα, υποθέτοντας ότι θα μπορούσε να γίνει τεράστιο χιτ με ένα τραγούδι που λεγόταν “free bird”.
dylanamerica-1
“Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα το Mike Bloomfield. Οι ηχογραφήσεις του Μπόμπ Ντύλαν ήταν λίγο χαοτικές κι εγώ ήμουν 21 ετών και πολύ φιλόδοξος. Άκουγα την πρόβα της μπάντας στο κομμάτι κι αυτοπροτάθηκα για να παίξω όργανο. Ο Τομ μου είπε: “εισαι ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ κι όχι οργανίστας” και πήγε να σηκώσει το τηλέφωνο που χτυπούσε. Βγήκα λοιπόν από το στούντιο και κάθισα στο όργανο λέγοντας στον εαυτό μου “ε,καλά… δεν είπε και όχι!” Ο Τομ επέστρεψε κι όταν με είδε μου είπε “μα τι κάνεις εκεί;”. Γέλασα νευρικά κι ο Τομ με άφησε να μείνω.Το επόμενο βήμα είναι γνωστό… το κρατήσαμε.”
Al e a banda-thumb-800x875-72098Υπάρχει ένας μύθος που βάζει λίγο παραπάνω χρώμα στην ιστορία. Ο μύθος λέει ότι ο Αλ απλά ντράπηκε να παίξει κιθάρα δίπλα στον τεράστιο Mike Bloomfield κι έτσι έκατσε στο όργανο, όπως επίσης λέει ότι ο Τομ τον έκραξε άγρια κι αυτός που επέμεινε με πείσμα για το σόλο στο όργανο ήταν ο ίδιος ο Ντύλαν που βγήκε έξω τρέχοντας, εντυπωσιασμένος για αυτό που άκουγε. Ο ίδιος ο Ντυλαν πάτησε πόδι κι έτσι μπήκε στο δίσκο το εν λόγω σόλο (είπε η αλεπού και σταματά εδω για να συνεχίσει ο Αλ).
“Οι ηχογραφήσεις του Μπόμπ Ντύλαν αλλάζουν τα πάντα. Ξαφνικα είμαι κιμπορντίστας, βρίσκω δουλειά κανονικά και δεν κυνηγώ το μεροκάματο ως στιχουργός και… ΈΙ !!!ΕΙΜΑΙ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥ ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ!!! Μπορούσε να πάρει τηλέφωνο και να μου πει “πάμε για φαγητό” κι εγώ να ρωτήσω μόνο το πού και απλά να πάω. Μεγάλο δίδαγμα και καλή προετοιμασία για τη δόξα όλο αυτό, αφού κάθε βράδυ μαζί του περιστοιχιζόμουν από διάσημους ανθρώπους. Ετσι απλά, έβγαζα το σκασμό και το ζούσα. Ήμουν ένας πολύ πρόθυμος μαθητής.”
lynyrd-skynyrd-with-al-kooper
Δουλεύαμε από το μεσημέρι ως τις οχτώ στο στούντιο με τα παιδιά και μετά γυρνοβολούσαμε. Ήμασταν σε ένα κλαάμπ μια νύχτα κι εμφανίζεται αυτή…Η…ΜΠΑΝΤΑ της οποίας μίσησα τον τραγουδιστή -μπορούσε να τρέχει όλη νύχτα περά δώθε πάνω στη σκηνή κουβαλώντας τη βάση του μικροφώνου. Αυτή ήταν φάση, Yes και Genesis και ELP και όλου του ‘progressive rock’ και εδώ μπροστά μου στέκονται αυτά τα country boys που παίζουν απλά ένα three-chord rock. Τι δουλειά έχουν αυτές οι πόζες με όλο αυτό το αγνό ροκ; Πίστευα ότι αν έβρισκα ένα πραγματικά αγνό συγκρότημα που να παίζει αυτό το απλό και γνήσιο ροκ με τα τρία ακόρντα ότι θα μπορούσα να πουλήσω μερικά εκατομμύρια δίσκους.
“Δεν είχα δουλέψει ποτέ πρίν με μια τέτοια μπάντα. Ήταν απίστευτα καλά προβαρισμένοι, τρομακτικά ακριβείς με τα καθαριστικά σολο, πιστοί στις νότες και χωρίς καθόλου αυτοσχεδιασμούς όπως πολλές άλλες ροκ μπάντες. Όταν τους ηχογραφούσα ήμουν πάντα σίγουρος ότι μπορούσα να πάρω αν χρειαζόταν και μια δεύτερη ηχογράφηση του ιδίου σόλο. Μπορούσα να έχω πάντα το κορυφαίο σόλο χωρίς να χρειάζεται να ανεβάζω εγώ την ένταση. Και οι τρεις κιθαριστές της μπάντας ήταν τόσο ξεχωριστοί που ένιωθα σαν να ηχογραφούσα μια ολόκληρη ορχήστρα.”

No comments: