ΠΙΟ χεβι απο τη Ριτα,δεν εχει.
Και μην ακουω μαλακιες,ενταξει;
Και ναι παλι την εκανα την παπαρια,και ναι παλι εφαγα τα μουτρα μου και φτου κι απ'την αρχη.Kαι δεν υπαρχει μεγαλυτερη μαλακια απο το να πιστεψεις ΞΑΝΑ εναν ανθρωπο και τα λογια του ενω ξερεις οτι την πατας κατα συρροη κι εξακολουθηση και love is for suckers as you know αλλα θα κανω πολυ καιρο να το ξανακουσω αυτο το τραγουδι οχι γιατι δε με εκφραζει αλλα μου φερνει αναμνησεις που πονανε και ναι ξερετε κλαιμε κι εμεις οι κομμωτριες που ακουμε χεβι μεταλ.
Η αποτοξινωση απο ανθρωπους και ουσιες ειναι δυσκολη υποθεση ειδικα αν προσπαθεις να ξεκολλησεις απο ανθρωπους και συναισθηματα.Ποναει και το σωμα και το πνευμα.Κι η χαρμανα ειναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ οδυνηρη.Ενα τσακ θελεις να ξανακυλησεις.
Ενα τσακ για να ξαναβγεις στο δρομο να ψαξεις τη δοση σου...οποτε,ναι...παμε στη Ριτα...
Η Ρίτα Σακελλαρίου ήταν Ελληνίδα λαϊκή τραγουδίστρια.
Γεννήθηκε στην Σητεία της Κρήτης στις 22 Νοεμβρίου του 1934. Στα 14 της χρόνια έχασε τον πατέρα της στον εμφύλιο πόλεμο και αναγκάστηκε να παντρευτεί. Από τον γάμο της απέκτησε δυο παιδιά.
Την πρώτη της εμφάνιση έκανε στο Πέραμα όπου την άκουσε ο Στέλιος Χρυσίνης, που της έγραψε τα πρώτα της τραγούδια. Αργότερα συνεργάστηκε με τους Βασίλη Τσιτσάνη και Γιάννη Παπαϊωάννου.
Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν το τραγούδι "Ιστορία μου, Αμαρτία μου" που την έκανε πρώτο όνομα. Γνωστά τραγούδια της είναι επίσης τα "Αν κάνω άτακτη ζωή", "Αυτός, ο άνθρωπος αυτός", "Μια ζωή πληρώνω" και άλλα.
Τον Αύγουστο του 1999 πέθανε από καρκίνο.
Αν κάνω άτακτη ζωή
Αν κάνω άτακτη ζωή
δεν θα σε βάλω για κριτή,
γιατί δεν έχεις
το δικαίωμα αυτό.
Ήμουν στην άκρη του γκρεμού
μα συ ξενύχταγες αλλού
όταν ζητούσα
κάποιο χέρι να πιαστώ.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Πάψε να με κατηγορείς,
για ‘μένα άξιος κριτής
είναι μονάχα ο Θεός.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Πέρασε βλέπεις ο καιρός
που ΄σουν ο άντρας ο σκληρός
και με ξεχνούσες
πότε εδώ και πότε εκεί.
Έκανα πέτρα την καρδιά
μα όπου βρεθώ
κτίζω φωλιά
κι αυτό το λες
πως είναι άτακτη ζωή.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Πάψε να με κατηγορείς,
για ‘μένα άξιος κριτής
είναι μονάχα ο Θεός.
Αν κάνω άτακτη ζωή,
δικός μου είναι λογαριασμός.
Κι ομως...γινεται και ΠΙΟ χεβι!
Σώσε με
Σου το 'χα πει
πως αν τύχει κι εσύ να με προδώσεις
καλύτερα να με σκοτώσεις
δε θα 'θελα να ζω
Τώρα μου λες
πως η αγάπη που μου 'χες πια τελειώνει
σαν το χιόνι που λίγο λίγο λιώνει
μα σε παρακαλώ
Σώσε με...
Δώσ' μου να πιω το δηλητήριο
θα 'ναι η ζωή μου ένα μαρτύριο
τώρα που πια δεν μ' αγαπάς
Φεύγεις κι εσυ
και δεν έχω ελπίδα πια καμία
στου έρωτα την τρικυμία
μονάχη θα χαθώ...
το παρακατω ΟΥΤΕ εγω δεν το αντεχω...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Πάντα το είχα απορία, γιατί η καψούρα θέλει καψουροτράγουδα; Αισθάνεσαι ότι δεν είσαι μόνη, ότι υπάρχουνε και άλλοι ομοιοπαθούντες;
απλα Πανο μου,αισθανεσαι οτι δεν εισαι μονο εσυ sucker.
Εύα είσαι σκληρή με τον εαυτό σου, αυτά τα έχουμε περάσει (και τα περνάμε) όλοι μας. Ο έρωτας με έρωτα περνάει... Προσωπικώς αντί να άκουγα καψουροτράγουδα (και να με έπαιρνε από κάτω) θα προτιμούσα να ξεδώσω σε καμιά συναυλία.
εχει τσοπανα ρειβ το Σαββατο Πανο...λεω να αρχισω απο κει γιατι μεχρι τις 12 του Δεκεμβρη που παιζουν οι Firewind στην πατριδα τους εδω στα βορεια δεν την παλευω...δε με βλεπω να τη βγαζω μεχρι τοτε.
Δεν θα πάρω .
Ευχαριστω...αλλα ντεν καταλαβαινω τι ειναι αυτο.
Κι ουτε θελω να καταλαβω δηλαδη.
Να την κάνουν κατάπλασμα την καψουροτραγουδολέπρα τους.
Και να την λούζονται απ το πρωι μεχρι το βράδυ.
Μετα να βγαινουν και στις τηλεορασεις και να μιλουν για αγαπες λέλουδα και ζωη παραμυθένια.
πφφφ!!!
καλημερουδια
Post a Comment