ανακαλυπτοντας ενα δισκο...

Το 1989 ο Ian Gillan απολυθηκε απο τη μπαντα καθως οι σχεσεις του με τον Richie Blackmore χαλασαν ξανα κι οι μουσικες τους διαφορες ειχαν γινει ακομα πιο μεγαλες.Αντικατασταθηκε απο τον πρωην Rainbow,Joe Lynn Turner.Με αυτο το σχημα ηχογραφηθηκε μονο ενα αλμπουμ,το Slaves and Masters ενα απο τα αγαπημενα αλμπουμ των Deep Purple για τον Richie Blackmore.
Αλμπουμ που πολλοι οπαδοι θεωρουν σαν ενα ακομα αλμπουμ των Rainbow παρα των Deep Purple.Παρολη την καταπληκτικη ανανεωση της μπαντας πολλοι οπαδοι του χαρντ ηχου απογοητευτηκαν απο τον Τερνερ προτιμωντας τον Γκιλαν.
Κριτικες του στυλ"Ο Γκιλαν ειναι Η φωνη των Deep Purple -αν και το σχημα Coverdale/Hughes ηταν επισης καλο-κι ο Τερνερ κανει σ'αυτο το δισκο οτι μπορει.Δεν μπορει ομως να συμπεριληφθει στις φωτεινες στιγμες της μπαντας.Ακουγοντας το πρωτο τρακ King of dreams,το χειροτερο ειναι αναμενομενο.
Προκειται για ενα αθλιο τραγουδι,οχι αρκετα ροκ,χωρις μελωδια,με μια λεξη βαρετο"ακολουθουν το δισκο αυτο και τον κανουν κατα την προσωπικη μου αποψη εναν απο τους πιο παρεξηγημενους στην ιστορια του ροκ.
Η κριτικη επαινει το The cut runs deep σαν γνησιο χαρντ ροκ αν και αδυναμο.Καλο για μπαντα Β-Γ κατηγοριας αλλα οχι για τους Deep Purple.Το ιδιο και το Wicked Ways,γενικοτερα ομως μας συμβουλευει να μην περιμενουμε παραπανω πραγματα μια κι υπαρχουν αχρηστα τραγουδια οπως το Too Much Is Not Enough.
Αλμπουμ για φανς των Whitesnake και των Rainbow(λετε γι'αυτο να μου αρεσει εμενα τοοοοοσο;)
Το διαβοητο King of dreams μου αρεσει υπερβολικα αν κι ο ανωτερω κριτικος το χαρακτηριζει ποπ και βαρετο.Επισης το Fire in the basement που το αγνοει παντελως ειναι παρα πολυ δυνατο κομματι οπως και το Fortuneteller που εχει ενα καταπληκτικο κιθαριστικο σολο.
Εννοειται φυσικα πως αγνοουσα την υπαρξη αυτου του αλμπουμ το οποιο ανακαλυψα προσφατα οταν κατα λαθος ηρθα αντιμετωπη με το χειμαρρο του Fire in the basement.
Τωρα αν διαφωνειτε,ειναι σεβαστο.Δημοκρατια εχουμε αλλωστε.Συγχωρειστε ομως την αδυναμια που εχω στη φωνη του Joe Lynn Turner χωρις φυσικα να τολμω να τον συγκρινω με τον Ian Gillan ουτε καν με τον David Coverdale(αυτον κι αν τον ειχα παρεξηγησει,μεχρι απορριψης ειχε φτασει η παρανοια,χαχαχα!)

TRACK LISTING
1. King Of Dreams
2. The Cut Runs Deep
3. Fire In The Basement
4. Truth Hurts
5. Breakfast In Bed
6. Love Conquers All
7. Fortuneteller
8. Too Much Is Not Enough
9. Wicked Ways

LINE UP
Ritchie Blackmore - guitar, winger

Roger Glover - bass, additional keyboards, defender

Jon Lord - organ, keyboards, string arrangements

Ian Paice - drums, centre forward

Joe Lynn Turner - vocals, midfiel